No money, no honey, but still funny!!

Selamat datang di Sumatra!
Van 18 t/m 26 maart zijn we naar Sumatra gegaan, een georganiseerde reis via internet geregeld. Voor vertrek kregen we nog te horen dat we na onze reis probleemloos (!?) ons visum konden verlengen. Dus we zijn met een gerust hart vertrokken.

In Medan aangekomen, was daar onze 'Eddy' die onze chauffeur is voor de hele reis. Eerst naar Bukit Lawang! We kwamen aan en moesten eerst nog even met onze spullen een loopbrug over een rivier, want de auto kon niet tot aan ons hotel komen. Een mooie start voor een mooie reis! We zagen bij onze 'Ecolodge' al wat aapjes, en een gifgroene slang in een boom. We zaten vlak aan de jungle dus dan is dat niet gek dat je deze dieren ziet!
In Bukit Lawang hebben we een jungletocht gemaakt waarin we orang oetans gespot hebben, en banaantjes gevoerd. Ook moesten we even op de vlucht voor een orang oetan met een kleine baby.

Na Bukit Lawang zijn we naar Tangkahan gegaan, een uren lange tocht met een jeep over een verschrikkelijke weg, tussen de palmolieplantages (of oliepalmplantages??? ;p). Eenmaal daar aangekomen moesten we ook over een brug, deze was alleen minder stevig en we mochten maar met drie personen tegelijk er op. En toen waren we er nog niet, nog even een jungletrek en we kwamen op een paradijselijk plekje aan de rivier. We waren de enige gasten in het gebied, dus waren ook als enigen in het restaurant. We hebben een dag daar aan het water gezeten en naar mooie plekjes gegaan aan het water. Lekker relaxt dus! Met het geluid van de jungle op de achtergrond.
De volgende dag zijn we naar een park gegaan waar olifanten verzorgt worden, die ook gebruikt worden om in het bos te werken. Ik mocht een hele vieze en eigenwijze olifant wassen en schrobben in de rivier. Gelukkig was er iemand bij die de olifant liet zitten, staan, liggen, poot omhoog,... want ze zou liever haar eigen gang gaan in dat water! Ik had nog nooit een olifant aangeraakt en het was een bijzondere ervaring! Daarna ook nog een jungletocht gemaakt met de olifant.
Een avond hebben we met de locals in het restaurant gezongen en gelachen! Er was een gitaar en de mensen zongen de longen uit hun lijf, allemaal met evenveel motivatie. Super om te zien! Ze kunnen ook weinig anders doen dan zingen met elkaar in de avonduren, want er is maar een paar uur per dag elektriciteit, dus die mensen hebben iedere avond feest ;) Super leuke ervaringen gehad in Tangkahan!

Door naar Brastagi, waar we even een lokale markt hebben bezocht en allen maar hebben geslapen. De volgende dag weer door naar het Toba meer. Bij het Toba meer aangekomen zijn we met een boot naar het eiland Samosir gegaan. We zaten in een hotel met uitzicht op het meer, heel mooi! Er waren enorm veel hotels vol met buitenlanders, dat stond wel even raar tussen de armoedige huizen van de locals en het Batakvolk. Ik voelde me daar ook niet fijn bij. Maar ik kan wel zeggen dat ik een lekkere ochtendduik heb genomen in het Toba meer!!

Na Samosir zijn we naar Medan gereist en daar verbleven we in een lux hotel. 's Avonds zijn we daar bij een lokale familie gaan eten. Heel de buurt was uitgelopen om ons te bekijken, voor het hek van het huis stond het vol met kinderen. Sommigen waren bang en wilden je liefst niet aanraken. Maar andere kinderen waren dat niet en vonden het heel leuk dat wij er waren!

Met een backpack vol vieze kleren en hele mooie herinneringen weer terug naar 'huis' in Jogja. Home sweet home :)

O ja, vergeten de titel van mijn verslag toe te lichten 'No money, no honey, but still funny!'... In Bukit Lawang en Tangkahan wordt deze zin door iedereen geroepen, wij hebben het geleerd van de gids die met ons samen de jungle in was gegaan.

Liefs uit Jogja en fijne Paasdagen! xx